Woensdag 9/9/2015
Vandaag staat het Dakota Air and Space Museum op het
programma.
Na het eenvoudige ontbijt op onze kamer het e-ticket geprint bij Ann en ondertussen gevraagd wat er het eerst was, de silo’s of het motel. En wat zat er eigenlijk in die silo’s? Het antwoord liet zich niet moeilijk raden… Het motel was er het eerst (ze hadden het niet tegen kunnen houden) en er zat natuurlijk graan in de silo’s!
Na het eenvoudige ontbijt op onze kamer het e-ticket geprint bij Ann en ondertussen gevraagd wat er het eerst was, de silo’s of het motel. En wat zat er eigenlijk in die silo’s? Het antwoord liet zich niet moeilijk raden… Het motel was er het eerst (ze hadden het niet tegen kunnen houden) en er zat natuurlijk graan in de silo’s!
Ann's Motel, uniek gelegen |
We babbelden nog een poosje met Ann, die vertelde dat ze eigenlijk al met
pensioen zou zijn, maar dat ze haar werk nog veel te leuk vond! De dochter van
Ann was Head Postmaster in Wall, vlak bij het motel en in Main Street en ze zei
dat haar dochter het wel leuk zou vinden dat we helemaal naar Quin waren
gereden, omdat er volgens onze gps geen postkantoor in Wall zou zijn.
Om 9.15 uur reden we naar het South Dakota Air and
Space Museum, 42 mijl verderop. Gratis toegang en lekker kleinschalig! Vrij
uniek toch dat je je auto parkeert en zo het terrein op kunt wandelen. W. had
het helemaal naar zijn zin, hij zag voor de eerste keer een B1B bommenwerper, waarvan
er nog maar twee van in totaal zijn. Je kon ook nog een tour maken naar het
Missile museum op Ellsworth Airforth Base, maar dat hebben we niet gedaan.
South Dakota Air and Space Museum |
B1B bommenwerper |
We dekten de tafel en belegden die met toastjes met diverse (smeer) kaasjes en tomaatjes,
lekker. Er was o.a. een kaassoort die ik had uitgekozen, met pecan en honing, echt spekkie naar mijn bekkie;-)
Boek erbij en even lezen, ik maakte alvast wat aantekeningen voor het verslag
en liep daarna naar de pittoilet, dat heel schoon was! Je kon bij deze picknickplekken
zelfs drinkwater tappen, al stond er wel bij dat je hier niet je haren mocht
wassen, of je vissen schoonmaken!
We reden verder naar Deadwood en stopten daar om een
ijsje te eten. We liepen ook het oude treinstation binnen, waar nu het
toeristenbureau gevestigd was. Veel informatie, leuk om nog wat over Deadwood
te lezen en te zien. Klein rondje gewandeld, niet verder de hoofdstraat
ingegaan maar weer doorgereden. Het volgende doel was Spearfish, waar ik wilde
overnachten. We reden door Spearfish Scenic Canyon, waar ik me meer van had
voorgesteld. G. wilde ons natuurlijk naar de snelweg sturen, maar we lieten ons
niet tegenhouden.
Beeldenpark |
We maakten nog een stop bij een dam en even later bij een waterval, maar als je er zoals wij al zoveel gezien hebt, was deze kleine waterval voor ons de stop eigenlijk niet waard. Om ongeveer half 5 arriveerden we in Spearfish en vonden een kamer in Bell’s Motor Inn, met twee Queens, voor 76 dollar, Voor één bed zouden we slechts 60 dollar kwijt geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten