Problemen met inchecken!

Dinsdag 1/9/2015

Van huis vertrokken om half 7, geen problemen onderweg en auto ingeleverd bij Valet Holiday Parking Schiphol. Even oversteken naar de vertrekhal en geprobeerd in te checken, wat niet lukte! Net als gisteren thuis (online) werden wij niet herkend!! Ik had daar nog even gechat met E-bookers, maar er werd me verteld dat alles goed in hun systeem stond en dat we het gewoon op Schiphol moesten proberen. We werden nu naar de balie van Delta gestuurd, waar we e.e.a. uitlegden en zij konden uiteindelijk zien dat er een wijziging was gedaan in de boeking op 12/8. We zouden volgens deze gegevens inmiddels vertrokken zijn uit Denver op 16/8!!! Delta Amerika werd gebeld en volgens hen was die wijziging door E-bookers zelf gemaakt. Tja, daar stonden we dan… Gelukkig regelden ze bij Delta een open ticket voor de vlucht van Amsterdam naar Minneapolis, maar we moesten zelf E-bookers bellen om een compleet nieuwe boeking te regelen en zeker het ticket voor Minneapolis naar Amsterdam. Pfff…

Snel naar de bagageafhandeling en daar was het volgende probleem: we hadden dit nooit eerder gehad, maar nu bleek de grote koffer een kilo te zwaar, evenals een stuks handbagage. We hadden alles thuis op de weegschaal gezet, maar die zal dan wel niet helemaal kloppen.
Even aan de kant en geprobeerd iets zwaars eruit te halen en in de andere koffer te stoppen. Nu hadden we er te veel uitgehaald en was de andere koffer weer te zwaar… Inmiddels behoorlijk gestrest! Enfin, na nog wat schuiven werd het eindelijk goedgekeurd en konden we door naar de (vernieuwde) veiligheid check.

Het was nu 9 uur geweest en we zouden kunnen bellen naar E-bookers, maar zo vlak voor het gedoe met de spullen was dat lastig. Het was een lange rij inmiddels. Eindelijk waren we er door en konden we snel verder naar de paspoort controle en kregen vervolgens de bekende vragen (ook nieuw aan Gate E4) waarna we door konden naar onze Gate. Hier moesten we wel meteen bellen, want het was al bijna tijd om te boarden. Nog meer stressen, want we wisten immers niet hoe het dan verder zou gaan aan de overkant van de oceaan. W. kreeg eindelijk E-bookers te pakken, legde alles uit maar werd niet begrepen. Supervisor erbij en die snapte het probleem ook niet, want alles zag er bij hen goed uit!! Vlak voor we aan boord gingen toezegging gekregen dat het goed zou komen, ze zouden iets inspreken op de mobiel, e-mailen kon niet…

Al met al hadden we nog niets gegeten of gedronken, dat hebben we aan boord maar gedaan. We vertrokken een half uurtje te laat, ook dat nog, maar de vlucht verliep verder prima, soms wat bumpy. We werden goed van een natje en droogje voorzien. Mijn glutenvrij eten was nu natuurlijk niet geregeld, maar de kip met spinazie en aardappeltjes was geen probleem. Aan het einde van de vlucht kreeg ik zelfs de maaltijd van een van de stewardessen, kaasjes met druiven en olijven en tomaatjes, artisjok op een stenen bordje en echt bestek, zo lief van haar!

We keken films, ik een documentaire over Vivian Maier, een lang onbekend gebleven kindermeisje, die veel op straat fotografeerde, door sommigen zelfs de grootste fotografische ontdekking van de 21ste eeuw genoemd. Ik had haar bijzondere werk gezien in Foam Fotografiemuseum Amsterdam en vond het erg interessant om nu meer over haar te weten te komen. 

Vivian Maier in Foam

Vivian Maier, zelfportret

Ook zag ik de bekende film Elizabeth nog eens en verder lazen, doezelden en puzzelden we wat. W. had veel last van zijn rug en benen.

We kwamen te laat aan in Minneapolis, ook anderen misten hun connectie omdat het bovendien tergend langzaam ging bij de paspoortcontrole. Eerst was er de self check, maar die was kennelijk nog zo nieuw dat alles fout ging en het bij de beambte alsnog allemaal gedaan moest worden (foto en vingerafdrukken) en het duurde maar en duurde maar en het was benauwd!
Eindelijk konden we door naar de bagage en de balie van Delta, weer een poos wachten natuurlijk, maar daar bleek gelukkig dat er een ticket voor ons was geregeld, al ging dat vliegtuig pas veel later! We konden naar onze Gate, eerst weer de veiligheid check natuurlijk, maar dat ging vlot. Dan nog een uurtje of drie wachten en we konden naar Denver.

Tja, dat hadden we gedacht, maar tijdens het taxiën hoorden we dat het vliegtuig weer terug moest naar de Gate, vanwege een mankement aan de stoel van een bemanningslid! Pas een uur later vertrokken we met veel gebump naar Denver, we zaten drie/drie, ik aan het raam. Beetje gedoezeld, maar niet echt geslapen. Na de landing verlieten we op ons gemak het vliegtuig, het maakte nu toch niets meer uit. Met de trein reden we naar de bagageafhandeling, waar de bagage al was gearriveerd, onze grote groene koffer was de laatste op de band, de kleine koffer was al apart gezet!

Akelei, staatsbloem van Colorado

Eerst naar toilet nu en dan met de bus naar Dollar, waar onze gereserveerde auto gelukkig wel  goed in het system stond. Vanwege de toch wel hoge, extra kosten van $13 per dag besloot W. om mij er maar niet bij te zetten, hij deed mij er toch al geen plezier mee, het zou alleen voor noodgevallen zijn en dan zou ik toch wel rijden. Alle auto’s stonden buiten, het leek erg kleinschalig vergeleken met onze andere ervaringen in Amerika. We waren naar vak Q4 verwezen en daar troffen we vier exact dezelfde Jeeps Patriots aan, slechts verschillend van kleur! Een medewerkster was verkeerd geplaatste auto’s aan het wegrijden, zij adviseerde ons de witte te nemen, want die viel lekker op in de bergen. Thuis zeg ik altijd tegen W. dat het me niet uitmaakt wat voor auto we nemen, als het maar geen grote is en zeker geen witte! Hier vonden we dit allebei een ander verhaal, dus sloegen we het advies niet in de wind en werd het, na inspectie, de witte.

Ons hotel was in Westminster, ongeveer een half uur rijden van het vliegveld. We installeerden de van huis meegenomen Garmin, met een vinkje bij tol vermijden, vanwege een tip op het AAforum. Het was al donker, maar gelukkig niet druk op de weg. Veel industrie, raffinaderijen en zo. Bij La Quinta Inn & Suites kregen we na even wachten een mooie grote kamer, met 2 queens en de bedden bleken heerlijk te liggen. Er was een binnenzwembadje en een fitnessruimte zagen we in de gauwigheid, maar daar zouden we geen gebruik van maken. De kamer was op de begane grond en met een kar haalde we alle bagage naar binnen om die de volgende morgen uit te kunnen sorteren. Het was inmiddels 21 uur geweest, lekker naar bed!