Chapel in the Hills en Badlands

Maandag 7/9/2015

Weer laat wakker, verdorie! W. ging nu bij daglicht op zoek naar de sleutel, zag hem liggen in de auto en kon er gelukkig net bij.

Koffie gezet, die niet erg lekker was, boeltje weer gepakt en naar Wranglers gereden voor een echt ontbijt! Gisteren hadden we onze zondagse eieren gemist, dus dat haalden we nu dubbel en dwars in. Ik met Fiesta, een omelet met ham en Jalopenapepers en Hash Brown’s en W. ook iets van twee eieren, precies goed, en wafel toe! De koffie was hier prima.

Pas tegen half 11 de weg weer op, om de Needles HW te gaan rijden. Opnieuw lekker weertje, graad of 22, zon. Wederom schitterende weg door bossen, rotsen, uitzichten, smalle en nog smallere tunnels en de Eye of the Needle. Langs Sylvaine Lake, korte stop en door via Hill City, waar we ook kort halt hielden voor een ijsje in een ijssalon, houten beelden en een beeldhouwer met een kettingzaag. Dan over de Us 44, met net voor Rapid City van alles te beleven, aan de borden te zien. 

Chapel in the Hills

We maakten een omweg dwars door Rapid City om de Chapel in the Hills te bezoeken, een verrassing voor W. want ik wist wat er kwam: De exacte replica van de Borgund Stafkirke in Noorwegen, gemaakt in 1969, compleet met kloktoren! Het was het waard. De gastvrouw van het Visitor Center, dat gevestigd was in een Stabbur (huis met grasdak) was blij verrast om te horen dat we de echte kerk in Noorwegen hadden gezien en ze vroeg ons na bezichtiging te vertellen of de gebouwen naar onze mening goed overeen kwamen. Wij vonden van wel! De geur van de originele Stafkirke was natuurlijk niet te evenaren, grappig was het allemaal wel. Er was ook een klein museumpje.  

Vervolgens gingen we op weg naar Interior, na Rapid City een erg stille weg, met heel sporadisch een tegenligger. Het was een behoorlijk lang stuk, maar fijn om te rijden, scenic ook, zeker de buurt van Interior. We stopten bij het bord van Badland NP en ook even bij een zijpad, waar we een bord zagen met waarschuwingen voor ziektes. W. dacht aan een aantal houten bruggetjes langs de weg te zien dat er ooit een spoor had gelopen.

Bij Interior reden we het park in en wat we hier kregen was een geweldig mooie weg, met heel veel stops en uitzichtpunten, mooi licht aan het eind van de middag, begin van de avond en pronghorns (dacht ik) langs de weg.

Badland NP

Pronghorn, als ik het goed heb

Nog een Pronghorn

Licht aan het einde van de middag

Andere bezoekers

Ik kon er geen genoeg van krijgen, maar het werd al laat en we moesten ook nog ergens eten. Gelukkig had ik al een motel geboekt (Ann’s motel) en om een uur of zeven waren we in Wall en vonden het motel al snel. We hadden een goede deal, zei Ann, want sinds deze avond hoefden we slechts 55 dollar te betalen voor 2 queen bedden. Ik had een 1 queen room gereserveerd voor iets van 75 dollar. Dat was mooi meegenomen!

Koffers naar de kamer gebracht, die fijn weer op de begane grond was en daarna bij het Red Rock restaurant lang moeten wachten, chaotische toestanden omdat een restaurant in de buurt was uitgevallen, maar uiteindelijk bijzonder lekker gegeten. Cheesy sticks met garlic vooraf, maar dat bleek toch brood te zijn en dat nam W. van me over. Ik kreeg zijn salad bar, die ik met hem deelde. W. at daarna een zgn. broasted chicken die verrukkelijk was volgens hem en ik twee taco’s. Nog een Coors bier (aluminium fles) voor W. en voor mij glas Zinfandel, die heerlijk zacht en fruitig smaakte, als witte wijn op de kaart stond, maar rosé van kleur was.

Tegen 21.00 uur terug op de kamer, noodzakelijk zaken gedaan en aan het verslag gewerkt, terwijl W. lag te lezen. Het was al snel 23.00 uur, ik nam nog even mijn foto’s door en sukkelde na nog een pagina of wat gelezen te hebben snel in slaap.