Carhenge, Fort Robinson Statepark en Custer

Zaterdag 5/92015

Tegen 7.15 uur opgestaan, heerlijk geslapen in het lekkere King bed, en nu eens gedoucht in een douchecabine. Ontbijt voor W. (bestaande uit een donut en wat kleine cakejes) gehaald, thee voor beiden - was lekker dit keer, met water uit cooler met warmwaterkraan - ijs voor de koelbox en een appel voor onderweg. Ik had nog een yoghurtje.

Water voor de ruitenwissers bijgevuld, getankt en naar het postkantoor, dat op zaterdag echter pas om 9.45 uur open ging, zo bleek. 

Een uur voor die tijd waren we al op weg naar ons einddoel voor vandaag, Custer. We zagen nog een luchtballon overkomen en ik had al weer spijt dat we toch niet vroeg opgestaan waren. Het was bewolkt en een graad of 20. Rond Gering was een hoop industrie. We zagen de Elk Penis in de verte liggen, voor we de afslag namen naar Alliance. Er viel even wat regen, maar dat was snel over.

Een uurtje later was het bij Carhenge, een soort Stonehenge van auto’s, 25 gr. Er was iemand in de weer met een drone. Ik vond het wel leuk om hier even rond te lopen, al die auto’s eens op een andere manier te zien en op mijn gemak foto’s te maken, helaas was het een beetje saai weer.

Bijschrift toevoegen

  

Om een uur of 11 vertrokken we naar Chadron, om bij een grote Safeway wat lekkere dingen te halen voor de lunch. Ze hebben hier veel glutenvrij spul, soms apart, soms gewoon tussen andere producten, maar altijd goed aangegeven! We kochten kaasjes, crackers, één bowl met salad dit keer, om te delen en plastic borden. De Safeway kaart leverde toch weer paar dollar korting op, we konden ook cashback krijgen hier, maar dat was nog niet nodig.

Om 12.15 uur reden we naar Fort Robinson Statepark, waar we wilden lunchen en misschien hier dan ook even het fort bezoeken. Er waren picknickplaatsen op de camping en wij zagen al snel dat er ook een overdekte was, wat met de inmiddels 32 gr. niet verkeerd was!

Hierna reden we terug naar het kantoor, om $5 toegang te betalen en nog wat te bekijken. Dit hadden we natuurlijk vooraf moeten doen, want we kregen een sticker voor op de auto. Er was een dierenhospitaal, waar we even binnen liepen. We zagen o.a. de grote operatietafel, waar paarden opgehesen konden worden. Ernaast was een Natuurhistorisch museum, maar daar liepen we aan voorbij. Met de auto reden we nog een rondje, maar het viel eigenlijk wat tegen. Veel stallen op het terrein, vroegere officiershuizen waren nu vakantiewoningen. Misschien dat er wel meer te bezichtigen was, maar zoveel tijd hadden we nu ook weer niet.

Om half 3 weer op weg. Ik had de langere 71 uitgekozen om naar Hot Springs te rijden. G. wilde ons steeds terugsturen, of rechtsaf laten gaan, volgens haar reden we op een Country Road en flink om. Eindeloze weg, maar toch best leuk. Wel een stuk of 8 extreme lange treinen vandaag gezien, ook nu weer. Vaak met kolen, maar op een ervan stonden … vliegtuigrompen!

Eindelijk in Hot Springs, waar we enkel doorheenreden en vervolgens Wind Cave NP waar we ook alleen even door reden. De grotten gingen we niet bezoeken, dat zou voor W. teveel lopen zijn. Heb er wel e.e.a. over gelezen, schijnen anders dan andere grotten te zijn. Mooie weg.

Om 16.30 uur in Custer, waar we incheckten bij het Chief Motel. Het was maar goed dat we hier gereserveerd hadden, want alle motels in dit stadje waren vol, zo hoorden we de eigenaar zeggen. Deze man had er duidelijk niet veel zin meer in, hij was een beetje cynisch. We maakten nog wel een praatje over West Side Story, i.v.m. mijn naam, Maria. Hij gaf ook een kaart met alle bezienswaardigheden en liet wat prachtig verkleurde ansichten zien.

Kamer wederom met auto voor de deur, handig steeds. Twee Queens en supergrote tv. Koelkastje en magnetron, airco. Aparte toiletruimte met douche in bad en een wastafel om de hoek. W. ging even kijken bij het restaurant ernaast en riep me naar buiten toen hij terugkwam. Er stond een schattig klein caravannetje met de bezochte staten ingetekend op de zijkant. Auto met fietsen achterop, heel Hollands eigenlijk.

Er was een heel goede burgertent werd ons verteld, maar ja, daar hadden ze echt alleen maar burgers. Het Steakhouse naast ons had slechte recensies, dus vroegen we in het kantoor of ze een ander restaurant konden aanbevelen. Dakota Cowboy werd genoemd, al wisten ze het zelf eigenlijk niet goed, omdat ze nooit uit eten gingen! Om 19.45 waren we terug in het Chief Motel, na overheerlijke steaks gegeten te hebben in dit restaurant met heel veel cowboyhoeden aan het plafond. Het was 4 blocks verderop, dat was te voet nog te doen voor W.
Terug op de kamer maakte hij nog graag even gebruik van de grote tv.!