Medecine Wheel

Vrijdag 11/9/2015

Nine eleven, vlaggen halfstok! 

Om 8.30 uur vertrokken, zonder ontbijt, voor 20 dollar getankt en richting Lovell en de Big Horn Pas gereden. Bij de receptie zag ik nog een eekhoorntje wegschieten en honderden dode motjes! Het was een graad of 10, maar zonnig. In het plaatsje Dayton reden we langs veel scholen, zagen we een groot sportveld maar ook twee opeens overstekende hertjes. Even verderop bij een uitzichtpunt ons ontbijt genuttigd en onderweg in de auto overheerlijke druiven. Bij Cutler Hill hoogste punt. Hier en daar al herfstkleuren. 

Over de pas en langs Burgess Junction. Hier hadden we achteraf gezien misschien af moeten slaan voor de Shell Falls, waar ze het op het AA forum over hadden, maar we reden door over een fraaie weg en kwamen zo bij de afslag naar Medecine Wheel.

We reden tot de parkeerplaats, omdat we te voet verder zouden moeten, maar dat zouden we niet redden: het was zo’n 3 mijl heen en terug en best wel steil ook. Er stond echter een vrijwilliger, die vroeg wat we kwamen doen en toen ik vertelde dat we graag naar boven wilden maar dit niet konden lopen, zei hij dat we dan wel naar boven konden rijden, hij zou het hek opendoen. Dat deden we dus. 

Medecine Wheel

Vrijwilligster

Voor mijn collectie: Lezende Vrouwen

Lekker smal bergweggetje met mooi uitzicht, aantal wandelaars en nog een auto met een gehandicapte in een rolstoel. Goed om Medecine Wheel gezien te hebben, al heeft het voor ons niet zo veel betekenis. Het was heerlijk stil daarboven. De jonge vrouwelijke vrijwilligster zei dat we mooi weer meebrachten, gisteren was het erg koud geweest. Nu toch ook maar 8 graden, maar wel zonnig! Ik trok een foto van haar (met toestemming) en later nog een terwijl ze zat te lezen.

Terug vanaf Medecine 

We vervolgden de weg, die met veel scherpe bochten en waarschuwingen gepaard ging, daar zijn de Amerikanen goed in, in waarschuwingen dus. Het was een schitterende route, deze 14 Alt Scenic Byway, al konden we niet echt genieten van het uitzicht, omdat het nogal heiig was. Rond 12 uur kregen we trek en zochten we een lunchplek. We naderden een groot meer, maar zagen geen parkeerplaatsen. We namen een verkeerde afslag, zonder wegnummer, naar later bleek leidde deze weg alleen maar naar een plek om te vissen en jagen!

Door naar Lovell, waar we eerst ook nog de verkeerde Visitor Center pakten, dit was er namelijk een die allen maar over Mustangs, wilde paarden, ging: Pryor Mountain Mustang VC. Vlak daarna troffen we wel de juiste, hier waren ook picknickplekken. 

Kaarten schrijven

Tegen 14.00 uur alles weer ingepakt en naar Bighorn Recreation Area gereden, deze afslag was een stukje terug te vinden. Aan het begin van de weg was een fabriek, maar daarna werd het steeds mooier. We betaalden $5 dollar toegang voor dagrecreatie, zagen Bighorns bij een parkeerplaats en later nog een enkel wild paard. 

Bighorn langs de kant van de weg

Eerst reden we (bijna) naar het eindpunt van deze weg, dat was Barry’s Landing. Onderweg steeds mooie vergezichten, rode rotsen met groene dotjes van lage struiken, beetje Arizona hier. Dan bij BL uitzicht op het meer. Bear Country hier! Inmiddels heel wat warmer dan vanmorgen, zo’n 24 graden en we genoten van de omgeving. 

Barry's Landing

Overal wordt gebarbequed!

Langzaam reden we deze mooie weg terug en we stopten bij een plaats waar je nog kon zien dat Indianen vroeger hun tipi’s hadden verzwaard met stenen, tegen het wegwaaien. Er was een kleine loop met info-borden. 

Plek waar vroeger tipi stond

Dan naar Devil’s Canyon Overlook, wel aardig, maar we hebben al zoveel moois gezien. 

Devil's Canyon Overlook

Het is inmiddels ook al 4 uur, dus nu snel door naar Cody. Het museum zouden we door onze keuzes vandaag niet meer gaan halen, dat komt dan morgenvroeg wel.

Om 17.30 uur reden we door de hoofdstraat van Cody naar Bear Motor Motel gereden, aan de andere kant van dit stadje, vlakbij een Walmart. Ik had dit motel gezien op het AA forum, lage western stijl gebouwtjes, T-fordjes, gezicht op bergen, zwembad. Helaas, alles zat net vol! Tja, pech dus dit keer, het is vrijdagavond en er is ook nog een rodeo hoorden we. En dat terwijl ik had begrepen dat dit alleen maar in de zomermaanden was.

Volgend motel dan maar, er zijn er genoeg hier. Super 8 geprobeerd, no vacancies. Maar het motel daarnaast, A Wyoming Inn, bleek wel plaats te hebben. Ook een laag gebouw, auto kon voor de deur zoals steeds deze vakantie ( tot nu toe). We hadden net de laatste kamer, $106 incl. tax. Een ruime kamer, met 2 Queens, een koelkast, magnetron en haardroger. Wifi deed het af en aan. Ontbijt was inbegrepen, maar stelde zo te zien niet veel voor. Buffalo Bill Center of the West was niet ver hier vandaan, aan deze straat gelegen. Een eindje verderop was Granny’s, een familie restaurant, hier zijn we gaan eten omdat de naam zo leuk klonk. Het viel niet echt tegen, hoewel de steak van Wout niet de beste was die hij gegeten had. Voor mij was er lever met uien een gerecht dat prima smaakte. We hadden alle twee nog iets van de saladbar erbij.

Na het eten nog even naar de Walmart voor een snoertje, voor de audio in de auto, zodat we onze eigen muziek kunnen luisteren, wat yoghurtjes maar weer en een flesje rum voor 6 dollar! Toen hadden we het wel gehad, het was nog steeds 23 graden om half negen. Op de kamer ons gebruikelijke ritueel, moest nog verslag doen van twee dagen, maar heb dat niet helemaal afgemaakt. Tegen 11 uur naar bed.